راه‌حل‌های کاهش ترافیک

کاهش ترافیک با به کارگیری راهکارهایی هوشمندانه

یکی از راه‌حل‌های امروزی اینترنت اشیاء است.

اینترنت اشیاء و به کارگیری سامانه‌های مدیریت ناوگان، تنها راه‌حل هوشمندانه مدیریت ترافیک می‌باشد. پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۰ بیش از ۴۱ تریلیون دلار برای هوشمندسازی شهرها هزینه شود. اما ایران در این مسیر دقیقا چه جایگاهی دارد؟

برای هوشمندسازی یک شهر باید تمامی واحدهای تکنولوژی از جمله انسان‌ها، خانه‌ها، خودورها، جاده‌ها و زیرساخت‌ها به یکدیگر متصل بوده و تبادل اطلاعات کنند.

بیایید به قدم ابتدایی یعنی تعریف شهر هوشمند بازگردیم.

عنوان شهر هوشمند به چه شهری اطلاق می‌شود؟
شهری هوشمند است که تمام امور مربوط به زندگی شهری مثل حمل‌ونقل درون شهری، خدمات آب و فاضلاب، خدمات برقی، مسائل مربوط به اینترنت، بهداشت و درمان، دولت الکترونیک و مشارکت مردمی در امور شهری در کمترین زمان و بالاترین سطح بهره‌وری با استفاده از فناوری‌های خاص صورت گیرد.

تلفیق این ۷ راهکار و تکنولوژی شهر هوشمند ترافیک را به یک خاطره تبدیل خواهد کرد.
1٫ پیاده‌سازی تکنولوژی (V۲I) و دریافت سیگنال‌های ترافیک با در جریان گذاشتن دیگر رانندگان برای جلوگیری از ورود خودروها به مسیر ترافیک
دریافت سیگنال‌های مربوط به ترافیک با پیاده‌سازی تکنولوژی (V۲I) امکان‌پذیر است. با استفاده از این تکنولوژی است که کلیه داده‌های مربوط به خودرو جمع‌آوری می‌شود. در صورتی که در یک مساحت مشخص تعداد زیادی خودرو با سرعتی کمتر از سرعت نرمال ایستاده باشند، اعلام ترافیک می‌شود. در نتیجه خودروهای دورتر زمان تصمیم‌گیری در انتخاب مسیری متفاوت را خواهند داشت.

۲٫ دریافت اطلاعات مربوط به تغییرات آب‌وهوایی و تصادفات ناگهانی مسیر و انتقال آن به رانندگان با استفاده از تکنولوژی (V۲I)

یکی از مسایلی که امروزه کشور ایران را با مشکل موجه کرده است، تصادفات ناشی از تغییرات آب‌وهوایی است. این تصادفات بویژه در ایام تعطیل، ترافیک‌های زیادی را باعث می‌شود. دریافت اطلاعات مربوط به آب‌وهوا و تصادفات از طریق زیرساخت‌ها، احتمال ایجاد ترافیک را به میزان زیادی کاهش می‌دهد.

۳٫ ثبت اطلاعات خودرو و عملکرد رانندگان با استفاده از سامانه‌های مدیریت ناوگان و ردیاب‌ها در جهت بهبود رفتار رانندگی و کاهش ترافیک‌های ناشی از تغییر مسیر، ترمز و شتاب‌های ناگهانی

پیاده‌سازی سامانه‌های مدیریت ناوگان و نصب ردیاب‌ها بر روی خودروها با قابلیت خواندن اطلاعات (ECU) خودرو امکان پیاده‌سازی تکنولوژی (V۲V) را فراهم می‌کند.

اگر به اطلاعاتی که سامانه‌های مدیریت ناوگان در اختیار رانندگان و مدیران قرار می‌دهند دقت کرده باشید مشاهده می‌شود که داده‌هایی مثل میانگین سرعت، موقعیت مکانی، ترمز و شتاب‌های شدید، میزان سوخت مصرفی…می‌تواند تا حد زیادی اطلاعات سازنده‌ای را در اختیار دیگر خودروها قرار داده و تصمیمات سازنده‌ای را باعث شوند.

از طریق کنترل رفتار راننده، رانندگان را به سمت اکو-دروایوینگ راهنمایی کرده و با بهبود رفتارهای خطرناک آن‌ها، از ایجاد تصادفات و ترافیک‌های ناشی از تغییر مسیرها، شتاب‌ها و ترمزهای ناگهانی می‌کاهد.

۴٫ آگاه کردن رانندگان از میزان ترافیک کلیه مسیرها برای تصمیم‌گیری‌های بهینه

قطعا برایتان پیش آمده است که وارد خیابان شده و تابلو ترافیک شدید را مشاهده کرده‌اید. با وجود فرصت برای خروج از خیابان، تردید ورود به مکان جدید باعث شده است ترافیک پیش‌رو را تحمل کنید. این در حالی است که اگر میزان ترافیک فرصت‌های پیش رویتان آگاهی داشته باشید، خیلی بهتر می‌توانید برای ماندن و یا نماندن در مسیر تصمیم‌گیری کنید.

۵٫ اعلام حضور عابران پیاده در مسیرها و به کارگیری راهکارهای تنبیهی برای عابرانی که در مسیرهای مخصوص خودرو حرکت کرده و یا بدون توجه به چراغ راهنمایی و رانندگی از خیابان عبور می‌کنند

آگاهی از حضور، تنها شامل خودرو نمی‌شود. بلکه آگاهی از حضور عابران پیاده نیز می‌تواند از بروز بسیاری از حوادث جلوگیری کند. حضور ناگهانی یک عابر پیاده گاهش تصادفات زیادی را باعث شده است.

از طرفی بعضی از عابران بدون توجه به رنگ چراغ‌های راهنمایی و یا جاده‌ها و راه‌های مخصوص عبور خودرو، با حضوری به موقع در این مکان‌ها ترافیک زیادی را باعث می‌شوند. چرا که ترمز زدن یک خودرو برای عدم برخورد با عابر پیاده، ترمزهای پی‌درپی رانندگان دیگر را به دنبال دارد که این فرآیند خود منجر به ترافیک سنگین در بزرگراه و خیابان‌ها می‌شود.

۶٫ استفاده از خودروهای اشتراکی از جمله تاکسی‌های گردشی و اتوبوس‌ها به جای خودروهای شخصی

یکی ا زعوال ترافیک و آلودگی هوا در ایران، استفاده بیش از حد مردم ا زخودورهای شخصی است. با حضوری کوتاه در خیابان‌ها می‌بینیم که تعداد خودروهای کم سرنشین روز به روز فزونی می‌یابد. این در حالی است که تعداد خیابان‌ها، جاده‌ها و پل‌ها به ندرت افزایش می‌یابد. با روی آوردن شهروندان به سمت استفاده از خودروهای اشتراکی مثل تاکسی‌های گردشی خطی، اتوبوس‌ها و ون‌های خطی می‌توان تا حد زیادی از ترافیک شهری کاست

۷٫ این راهکار کمی رویایی به نظر می‌رسد اما اگر بتوان در آینده نه چندان دور هواپیماهای بدون سرنشین کوچک را برای جابه‌جایی مسافران با مسیرهای کوتاه مورد استفاده قرار داد می‌توان به حذف کامل ترافیک امید داشت.

امروزه شرکت آمازون اشیا پستی خود را با استفاده پهبادهای بدون سرنشین به مقصد ارسال می‌کند. پیاده‌سازی ایده هواپیماهای بدون سرشنین برای مسیرهای کوتاه علی‌رغم نیاز به هزینه‌های زیرساختی هنگفت اولیه می‌تواند به طور کامل ترافیک را از بین ببرد. هر چند کمی دور از ذهن به نظر می‌رسد.

منبع: سامانه ساز دلفین آپادانا

 

 

نوشته های مرتبط:

برچسب خورده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *